Typy graczy pokerowych
Poker jest grą maksymalnie egalitarną. W pokera może grać dosłownie każdy, więc gra w pokera dosłownie każdy. Przy pokerowych stolikach spotkamy różnych ludzi. I nie chodzi nam o wygląd czy profesję – nas intersuje, jak przeciwnik zachowuje się przy stole i jak postępuje ze swoimi kartami.
Dla klasyfikacji pokerowych graczy posługujemy się przeważnie czterema podstawowymi parametrami: tight/loose, passive/aggressive. Pierwsza para parametrów mówi nam, czy zawodnik gra tylko najlepsze układy (tight), czy może swoją grę bardziej rozluźnia (loose). Dopełnić je możemy dwoma przymiotnikami – czy zawodnik rozgrywa swoje ręce biernie (passive), czy aktywnie (aggressive). Dzięki tym czterem określeniom możemy wstępnie scharakteryzować każdego gracza.
Tight Passive
Gracz „tight passive” rozgrywa tylko najsilniejsze układy i rozgrywa je biernie. Co to oznacza? Po pierwsze, gość zawsze będzie miał jakąś wartościową rękę, natomiast inicjatywa w rozdaniu należeć będzie do jego rywala. Zawodnik tight passive nie zagra 3-betu, on poczeka, by sprawdzić podbicie przeciwnika. Nie będzie również blefował. Co to dla nas oznacza? Przede wszystkim możemy takiemu zawodnikowi kraść blindy – jeżeli gra tylko ok. 15% rąk, to w 85% przypadków swoje karty zrzuci. Możemy kraść pule na flopie, bo mimo rozgrywania niewielkiej liczby najsilniejszych układów, z większością flopów, zwłaszcza niskich, się minie. Jeżeli jednak zauważmy, że przywiązał się do puli, odpuśćmy. Na pewno ma lepiej.
Tight Aggressive
Jeżeli mielibyśmy polecać jakiś styl gry początkującym pokerzystom, byłby to właśnie styl tight aggressive. Z jednej strony tight, czyli rozgrywamy wyłącznie silne ręce. Z drugiej aggressive – gdy już mamy te silne karty, to wyciągamy z nich największą wartość od przeciwników, którzy chętnie nam zapłacą, bo coś tam trafili. W połączeniu z pozycją, taki styl daje nam największe szanse na regularne dochody.
Loose Passive
Gracz loose passive wchodzi do gry z szerokim wachlarzem najróżniejszych układów, bo a nuż coś trafi. Statystycznie najczęściej niczego nie trafi, więc gdy zorientujemy się, że nasz przeciwnik jest luźny, ale pasywny – wykorzystujemy to niemiłosiernie, nękając go po flopie. Być może z rozpędu postawi zakład kontynuacyjny, jednak z reguły będzie po prostu czekał. Zazwyczaj więc do naszego betu spasuje. Jeżeli nie spasuje, znaczy, że coś jednak trafił. Możemy spokojnie poddać rękę.
Loose aggressive
Najbardziej dochodowy styl dla graczy o mocnych nerwach i głębokich bankrollach. Luźny i agresywny gracz otwiera szeroko i rozgrywa swoje karty agresywnie. A w zasadzie rozgrywa karty przeciwnika, bo to, co sam ma na ręku, jest najmniej ważne. Gracz loose aggressive buduje wysokie pule i zgarnia je potężnymi blefami. Albo nacina się na lepsze ręce i ogromne pule przegrywa. Jednak statystycznie tych pierwszych sytuacji będzie miał więcej, więc jeżeli tylko budżet i serce pozwala, jest to bardzo dochodowy styl. Oczywiście można temu zaradzić, przebijając otwarcia takiego zawodnika wyblefowując go z rozdania, ale jeżeli to prawdziwy wariat, przebije nasze przebicie. Wówczas rozdanie wygrywa posiadacz największych jąder. Taka to właśnie gra, taki jest prawdziwy poker.
Pozostałe części naszego Poradnika: Pokerowe ABC
Jak wybrać najlepsze miejsce do gry w pokera?
Pierwsze kroki w internetowym pokerroomie
Zarządzanie pokerowym kapitałem
Blefowanie na najniższych stawkach
Turnieje satelitarne – podstawowa strategia
